مدح و شهادت حضرت عباس علیه السلام
رخصـت بـده از داغ شـقـایـق بنـویسـم از بـغــض گـلــوگـیـر دقـایـق بـنـویـسـم می خواهم از آن سـاقی عاشق بنـویسم نم نـم به خـروش آیم و هـق هـق بنویسم دل خون شد و از معرکه دلدار نیامد " ای اهل حرم میر و علمدار نیامد" درهر قدمت هر نفست جلـوۀ ذات است وصــف تو فراتر ز شعور کلمـات است درحسرت لب های تولبهای فرات است عالم همه از این همه ایثار تو مات است از علقمـــه با دیــدۀ خــونــبـار نیــامــد " ای اهل حرم میر و علــمــدار نیامد" سقا تـــویی و اهــل حرم چشـم به راهت دل ها همـــه مست رجـز گاه به گاهت هرچند تو بودی وعطش بود و جراحت دلـــواپس طفـــلان حــرم بـــود نگـاهت سقای ادب جــــلوۀ ایـــثار نیـــامــد " ای اهل حرم میر و علمدار نیامد " افتاد نگاه تــو به مهتـــاب دلـش ریخت وقتی به دل آب زدی آب دلـش ریخـــت فرق تو شکوفا شد وارباب دلش ریخت ازسجدۀ خونیـن تو محراب دلش ریخــت صد حیف که آن یار وفـــادار نیامد " ای اهل حرم میر و علمدار نیامد" انگار که در علقـــمه غوغا شده آری خونبارتریـــن واقـــعه بر پــا شــده آری در بزم جنـــون نوبـــت سقا شده آری دیـــگر پســـر فاطمـه تـــنها شـــده آری این قافله را قـــافله ســــالار نــیامد " ای اهل حرم میر و علمدار نیامد " ای علقمه از عطر تـــو لبــریز برادر ای قصه دست تــو غم انــــگیز بـــرادر بعد ازتو بهارم شــده پاییــــز بــرادر بـرخیـــز حسیـــن آمده برخـــیز بـــرادر عبــاس تریـــن حـــیدرکرار نیامد "ای اهل حرم میر و علمدار نیامد " |